Το τσέλλο, όπως και τα υπόλοιπα έγχορδα, είναι μονοφωνικό όργανο, μπορεί δηλαδή να παίζει μόνο μία μελωδική γραμμή, χωρίς να έχει τη δυνατότητα να τη “συνοδέψει”, εν αντιθέσει λ.χ. με το πιάνο ή την κιθάρα. Αυτό δημιουργεί κάποιες δυσκολίες στον ακροατή, αφού συχνά δε μπορεί να αντιληφθεί το αρμονικό υπόβαθρο που κρύβεται κάτω από μια μελωδία. Συχνά έχουν γίνει προσπάθειες να μειωθεί ή εξαλειφθεί αυτό το “πρόβλημα”, αρχής γενομένης από το “μάστορα” J.S. Bach, που με τις εξαιρετικές και πολύ χαρακτηριστικές Σαραμπάντες του, θέτει το υπόβαθρο για μια πιο πολυφωνική προσέγγιση του οργάνου.